In december 2018 had ik voor Groot Sneek een interview met Attie. Haar dochter hoort stemmen en heeft al een aantal zelfmoordpogingen gedaan. Attie begrijpt maar al te goed, waarom er in de pers zoveel te lezen valt over verwarde mensen. “Het moet allemaal goedkoper; zelfredzaamheid en eigen verantwoordelijkheid zijn de norm. Maar niet iedereen kan dat. Mensen met psychiatrische aandoeningen, zoals mijn kind vallen nu tussen wal en schip.” Toen ik het artikel schreef was Attie’s dochter dakloos. We zijn nu ruim twee maanden verder en nog steeds heeft ze geen dak boven het hoofd. Hoe is zoiets mogelijk in een land als Nederland, vraag ik me af als mens en moeder. Het zal je kind maar wezen…. ![]()
0 Reacties
|
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. Archieven
Oktober 2019
Categorieën |